Project Gato

Cheyenne van Walsum
4 okt
9 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 29 okt

Toen Vera als klein meisje de straten van Schiedam bewandelde, hield ze altijd haar ogen open voor paarden, schapen en andere dieren. De ene dag kwam ze thuis met een gewond vogeltje, de andere dag viste ze een zwaan uit de sloot wiens nek slap hing.

Altijd al probeerde ze deze dieren te helpen, maar toen wist ze nog niet hoe ze dat kon doen. Daar echt bij stilstaan deed ze niet. Voor Vera was het de normaalste zaak van de wereld om het überhaupt te proberen. Door deze vanzelfsprekendheid stond ze nooit stil bij een carrière in de dierenverzorging, en studeerde ze af voor schoonheidsspecialiste. Dit werk heeft ze zestien jaar met plezier gedaan… totdat ze acht jaar geleden besloot een compleet andere weg in te slaan.

De verhuizing

Toen Vera in 2016 terugkwam van een vakantie in Mexico, kwam er een levensvraag in haar op die niet meer uit haar gedachten leek te willen verdwijnen: ‘Wat ben ik nou eigenlijk aan het doen?’

Vera was gewend lang voor eenzelfde bedrijf te werken, lang op eenzelfde plek te wonen en om in een bepaalde mate van zekerheid te leven. Haar vriend, Thijs, daarentegen wisselde regelmatig van baan en was gewend vier tot zes maanden op reis te gaan.

Op een avond zaten ze samen op de bank en vertelde Thijs zijn huidige baan niet zo leuk meer te vinden. Hij wilde weer op reis.

‘Zullen we anders samen op reis gaan?’ opperde hij voorzichtig. Vera wilde dan wel reizen, maar ze wilde ook haar twee katten niet achterlaten.

Het dilemma werd simpel. Hier blijven, of verhuizen zodat de katten meekonden.

Zodoende zette het koppel deze uitdagende stap om hun baan op te zeggen en emigreerden Thijs en Vera met Balou en Flo in juli 2017 naar Portugal.

De gezinsuitbreiding

'Stop!' brulde Vera, toen ze naast haar vriend in de auto richting werk zat. Het koppel woonde nu ongeveer een jaar in Portugal en werkten beiden als call center medewerker in Lissabon.

Thijs zette snel de auto aan de kant, waarna Vera met stevige pas naar een soort autowerkplaats liep. Tegen de werkplaats stond een hoog hekwerk, waar twee herdershonden en een klein hondje achter zaten. Het kleine hondje had vette rastaharen en zag er vies uit. Vera knielde vol medeleven neer langs het hekwerk en besloot op dat moment de opleiding tot hondentrimmer te gaan volgen, om deze hond te kunnen helpen met zijn verwaarloosde vacht. 'Ik kom terug,' beloofde ze hem.

Ze startte de opleiding, maar moest stage lopen in Nederland en ook daar het examen afleggen. Dat zou allemaal veel te lang duren voor deze hond!

Een nieuwe, warme dag reed ze terug naar het hekwerk waar de hond nog altijd zat, zocht ze de eigenaar op en vroeg hem of zij de hond mee mocht nemen naar de dierenarts om het dier te laten trimmen. De eigenaar stemde toe.

Eenmaal bij de dierenarts bleek het hondje onder de vlooien, teken en infecties te zitten. Vera bracht hem in de eerste instantie nog terug met de mededeling dat het dier medicijnen nodig had, maar vrijwel direct daarna besloot ze de medicijnen zelf voor hem te kopen. De hond zou tien dagen in rust moeten herstellen, een luxe die hij bij de autowerkplaats niet zou krijgen. Vera vroeg de eigenaar of zij het hondje bij haar thuis mocht laten herstellen, en dat mocht.

Het dier voelde zich welkom bij Vera, Thijs, Balou en Flo, en herstelde goed. Na tien dagen belde Vera de eigenaar om te vragen of hij de hond terug wilde. Het maakte hem niets uit. Hij was zelfs verbaasd dat ze hem dit nog vroeg.

'Dus toen hadden we Teddy,' zegt Vera met een brede grijns. 'En Teddy gaat bijna overal mee naar toe.'

Teddy voor en na

Teddy was volledig gesocialiseerd, Vera en Thijs hadden net een huis gekocht en een nieuwe viervoeter kwam op Vera's pad.

'Stop!' riep ze, bij het kruisen van dit pad. 'Er ligt een kitten in de goot!'

Weer stopte Thijs de auto, en weer sprong Vera eruit. In de goot lag een kleine, magere kitten die onder de vlooien zat.

'Het was een arm hoopje van snot en pus,' vertelt Vera triest. Zonder twijfel brachten ze het dier naar de dierenarts, waar ze ingesprayed werd tegen de vlooien en ze medicatie voorgeschreven kreeg. Sindsdien gaat deze poes als 'Tooty' door het leven.

'Het hele huis zit onder de snottebellen, maar ze voelt zich goed,' lacht Vera.

Tooty voor en na

De katten business

Eenmaal gesetteld in het nieuwe huis in Vale Covo, viel het Vera op hoeveel ongecastreerde katten er wel niet in de tuin kwamen. ‘Daar moet toch wat aan te doen zijn?’ vroeg ze zich af.

Vera zocht contact met Stichting Zwerfkatten Rijnmond en The Kitten Connection om hen te vragen hoe zij dit aanpakten. Ze won informatie in over vangkooien, reismandjes, de sterilisatie en het herstel van zo’n ingreep. Gemoedelijk postte ze een oproep op Facebook, waarna vrienden en familie Vera financieel steunden om dit plan door te zetten.

Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Vera legt uit: ‘Dan heb je die vangkooi, maar dan? Ga ik dan in mijn eentje de straat op, zo’n kooi neerzetten en die straatkat naar een dierenarts brengen om te laten castreren? Wat moeten mensen wel niet van me denken als ze me zo zien?’

Een begrijpelijke gedachte, maar niet eentje die Vera ervan weerhouden heeft dit te doen. Ze bracht een bezoek aan Asiel Apa, en vroeg hen of ze daar katten kon brengen om te laten steriliseren. Dat mocht, en ze mocht betalen wat ze wilde betalen in de vorm van een donatie.

Dus Vera deed wederom een oproep of Facebook, ontving donaties voor het asiel en ging de straat op. In 2022 werd de eerste ongecastreerde kater gevangen, geholpen en gezond weer teruggezet.

Dit was het begin van de tientallen katten die tot de dag van vandaag nog volgen.

Amigo's en fosters

Vera was veel op straat. In 2024 had ze zelf al 35 katten gevangen en laten helpen, en was ze vrijwilliger bij Amigo Fiel Bombarral. Dit asiel kreeg budget van de gemeente om straatkatten te laten steriliseren. Onlangs heeft Vera via Amigo Fiel de training van Animais de Rua mogen doen, waarna er een budget is vrijgekomen voor een straatkattenproject wat Vera met het asiel mag gaan leiden. 'Nu kan ik eindelijk groots gaan vangen,' glimlacht ze opgewonden.

Het asiel waar Vera mee samenwerkt zet zich niet alleen in voor katten, maar ook voor honden. Daarvoor is Vera iedere maand te vinden bij hun marktkraam, doet ze mee met promotionele acties of collecteert ze bij georganiseerde schuimparty's, waar honden met hun baasjes op afkomen.

Haar liefde voor dieren begon zich in steeds meer acties te uiten, zoals te zien op de afbeeldingen hieronder.

1) Vera loopt met de kerst door de stad, om de asielhonden van Amigo Fiel onder de aandacht te brengen. Zij organiseren ook weleens een modeshow 2), en een maandelijkse markt 4). Ook is Vera soms vluchtbegeleider, maar dat is via asiel APA 3). — 1) Vera loopt met de kerst door de stad, om de asielhonden van Amigo Fiel onder de aandacht te brengen. Zij organiseren ook weleens een modeshow 2), en een maandelijkse markt 4). Ook is Vera soms vluchtbegeleider, maar dat is via asiel APA *3).*

Fosteren

Een keer vroeg Vera's buurmeisje haar mee naar een ander asiel, Java. Daar zag Vera een klein hondje zitten met bijtwonden in haar nek. Haar hart brak bij het aanzien van dit zielige dier. Ze was gewond, maar had niet de rust en ruimte goed te kunnen herstellen. Vera mocht haar meenemen om bij haar thuis aan te sterken, wat het begin was van nog een carrièretak: fosteren.

Het diertje sterkte aan, socialiseerde in Vera’s huishouden waar een hond, twee katten en twee kippen wonen, en vond na vier weken al een nieuw thuis. Na dit succes fosterde Vera een hond van vijftien jaar oud die na vijf weken een huisje kreeg, en daarna een hond bij wie het wel vier maanden duurde. Die vier maanden heeft Vera nooit de moed opgegeven.

‘Als ze met mij meegaan, gaan ze nooit meer terug naar het asiel,’ vertelt Vera. ‘Als het niet lukt, blijven we gewoon wachten. Uiteindelijk vinden we een perfect thuis.’

Zowel honden als katten hebben dankzij deze geduldige toewijding nu een liefdevol thuis.

Hierboven zie je een paar dieren voordat Vera ze ging verzorgen, en erna. De honden hebben allemaal hun liefdevol forever home gevonden.

De zwarte kat is na 15 dagen verzorging in Vera's garage weer hersteld en ging terug de straat op, waar hij nog altijd door Vera wordt gemonitord.

De andere poes is Tooty 🥰

Samenwerking

Op dit moment werkt Vera samen met drie asielen, de lokale dierenarts (die soms zelfs eens zijn lunchpauze voor haar overslaat), de buurvrouw die hondjes trimt, en met The Kitten Connection. Zo probeert ze zoveel mogelijk dieren te helpen. ‘Het grootste probleem is altijd geld en vrijwilligers,’ legt ze uit. ‘Daarom is het zo belangrijk om samen te werken waar dat kan.’

Hoeveel Vera ook samenwerkt, ze is aan de hand van haar eigen werkzaamheden ook een eigen project gestart: Project Gato. Haar droom is ooit zelf te kunnen castreren, maar zolang daar geen gerichte opleiding voor is, blijft ze doen wat ze nu doet: zoveel mogelijk straatkatten vangen en laten helpen. Dankzij donaties van vrienden en familie kan ze steeds weer katjes van straat redden en hen voorzien van de juiste voeding, zorg en medicatie. Hier krijgt zij geen budget voor, dus heeft ze een donatiepotje voor mensen die willen en kunnen bijdragen.

Ondertussen werkt Vera 25 uur per week als callcenter medewerker, fostert ze honden en kittens en steunt ze her en der projecten om haar heen. Zo heeft The Kitten Connection een missie op het oog, die pas uitgevoerd kan worden als er echt genoeg vrijwilligers zijn die hierbij kunnen helpen. In Peniche zouden er wel 300 ongecastreerde zwerfkatten over een bungalowpark wandelen. Zo’n operatie kost niet alleen tijd kwa vangen, maar ook kwa steriliseren en herstellen. Helaas krijgt deze stichting geen subsidie van hun gemeente, en zullen zij dit allemaal zelf moeten bekostigen. Maar dat deze operatie ooit uitgevoerd zal worden, heeft Vera wel vertrouwen in. Tot die tijd is ze nog druk zat met de tientallen katten in haar eigen dorp die nog gevangen en geholpen moeten worden. Ofwel, Project Gato.

Vera vangt regelmatig kittens op van nestjes die op straat gevonden worden, of gedumpt zijn in een prullenbak. Bij haar thuis krijgen ze op de juiste tijd het juiste voer, warmte, liefde en leren ze socialiseren. Wanneer ze sterk genoeg zijn, kunnen ze geadopteerd worden. De moederpoes wordt, mits aanwezig, gesteriliseerd om nieuwe nestjes te voorkomen.

Boodschap aan de lezer

‘Als jij dieren wil helpen, doe het. Van wegkijken worden de dieren die hulp nodig hebben niet beter.’

Soms is het lastig te bepalen waar je goed aan doet. Ga je de conversatie aan als iemand een puppy van een broodfokker heeft, of als je ziet dat iemand een nestje kittens verkoopt?

‘Toen ik 21 was, wilde ik twee katten. Die kocht ik bij een geregistreerde fokker, maar nu ik me bewust ben van het leven van asieldieren, zou ik eigenlijk wel gewild hebben dat iemand mij er toen al op gewezen had.’ Vera legt uit: 'Ik zie nu asielen die zo vol zitten met honden en katten die gedumpt worden, dat ze met elkaar vechten, eenzaam zijn en liefde te kort komen. Ik wist vroeger niet hoe moeilijk deze dieren het hebben.'

Ook Vera vindt het lastig een asiel in te lopen. Ook zij wil ze het liefst alle dieren daar meenemen, maar is zich ervan bewust dat je kritisch moet zijn op wat je wel en niet kan doen. ‘Al ga je eens in de maand met zo’n hond wandelen,’ moedigt ze aan. ‘Voor jou is het misschien even lastig het asiel in te lopen en weer weg te gaan, maar voor die hond verrijk je echt zijn wereld. Zeker als je er foto’s van maakt, of video’s. Wie weet wil iemand hem dan adopteren. Iemand die zelf nooit het asiel in zou gaan.’

Voor de mensen die echt weg willen blijven van het asiel, bedenkt Vera dat die bij een marktkraam zouden kunnen helpen waar je leuke dingen verkoopt voor het goede doel. Ook zou collecteren of doneren een goede optie zijn.

‘Er zijn zoveel manieren om dieren te helpen,’ deelt Vera gemoedelijk. ‘Vind er één die bij je past. Fosteren, uitlaten, ze helpen vangen of verzorgen, doneren of collecteren. Als je dan ziet dat zo’n dier dankzij jou geholpen is, geeft dat echt heerlijk gevoel. Het is gewoon een win-win situatie.’

“Saving one animal won’t change the world, but it will change the world for that one animal.”

Leuke links

Bekijk hier het hele verhaal van Teddy. Waar hij vandaan komt, hoe hij eruit zag en hoe hij getrimd, gewassen en geholpen is: https://www.youtube.com/watch?v=yYYsIyr6YKQ
Dit jaar heeft Vera een toffe training mogen volgen bij Amigo Fiel. Tijdens deze praktijkgerichte training haalde het team 14 katten van straat. Bekijk hier beelden van de training, en bekijk hier de vrijlating van deze katten.

Wil jij Vera helpen?

Via een Gofundme heeft zij een potje speciaal voor Project Gato. Als ze dan medicijnen of voeding nodig heeft voor een opgevangen dier, kan ze dat vanuit dit potje betalen. Dit is de link naar de GoFundMe: https://www.gofundme.com/f/help-the-streetcats-in-portugal

Dit potje is voor de dieren die Vera op eigen initiatief vangt, verzorgt, laat helpen en weer vrijlaat.

Volg op deze pagina's de avonturen van Project Gato: