Vastgebonden aan een boom, achtergelaten in een leeg zwembad, in een ravijn geduwd of uit een auto op de snelweg gegooid; dit lot treft jaarlijks duizenden Spaanse windhonden, met name Galgos en Podencos. Ingeborg en haar vriendinnen Lenny, Dian en Cindy zetten zich in om deze honden van dit noodlot te redden.
Galgos del Sol
Ongeveer tien jaar geleden waren Ingeborg en haar man Ed, met wie ze al meer dan dertig jaar samen is, op vakantie in Spanje. Zoals gebruikelijk vroegen ze ook hier aan de accommodatiebeheerder: ‘Is er hier iemand in de buurt die iets met dieren doet en wel wat hulp kan gebruiken?’ Ingeborg en haar man noemen zichzelf bofkonten dat zij op vakantie kunnen, en vinden het daarom belangrijk iets te schenken aan mensen die dat goed kunnen gebruiken.
De beheerder van de camping verwees hen naar een Engels echtpaar die windhonden opving in hun eigen huis. Ingeborg en Ed laadden direct hun wagen vol met voedsel en brachten dit naar de opvang. De mevrouw, overrompeld door de belangeloze donatie, gaf hen het telefoonnummer van iemand waar zij honden voor opving: Tina Wales Solera. Een Engelse vrouw getrouwd met een Spaanse man, die zich het lot van de Spaanse windhond aantrok. Ingeborg en Ed vertrokken naar Tina en raakten geïnspireerd door deze shelter, die toen nog net in de kinderschoenen stond. De shelter, Galgos des Sol, was namelijk nog bij Tina’s eigen huis.
Galgos del Infierno
Na de ontmoeting keerden Ingeborg en Ed terug naar Nederland, maar konden ze niet loslaten wat ze hadden gezien. ‘Er was daar helemaal niets,’ vertelt Ingeborg spijtig. ‘De honden hadden niet eens een dekentje, ook niet in de winter.’ Spaanse windhonden hebben nauwelijks vet op hun lichaam en worden als jachthonden gefokt. Ze vallen buiten de Spaanse dierenwelzijnswetten en worden onder de meest barre omstandigheden gehouden. Zieke of oude honden worden afgemaakt, vaak in een Perrera (een dodingstation voor honden), of door de eigenaar zelf. Op één februari, als het jachtseizoen eindigt, is de traditionele dumpdag. Deze honden leven in een ware hel en steeds meer mensen en organisaties proberen hen te beschermen. Voordat Ingeborg vrijwilliger werd bij Galgos des Sol, was ze al lid van DGL (DutchGalgoLobby). Een Nederlandse organisatie die zich er vooral op richtte de dierenwelzijnswetgeving (of het ontbreken hiervan) op de Europese politieke agenda te zetten. Dit was een van de vele stichtingen die zich voor het welzijn van deze honden inzetten.
De Galgomutsen
De eerste keer dat Ingeborg terug naar Spanje ging, ging ze alleen. Ze deed er twee weken vrijwilligerswerk en keerde toen terug naar Nederland. Daar kwam ze in contact met Lenny, een toen nog compleet onbekende. Lenny was kapster in Willemstad en raakte aan de praat met een lid van de DGL. Dat lid vertelde over het vrijwilligerswerk van Ingeborg en koppelde hen toen aan elkaar. De dames, die elkaar nog nooit ontmoet hadden, vertrokken samen naar Spanje met dekens, speelgoed, voedsel en schoonmaakmiddelen.
Het eerste transport naar Galgos des Sol, gedaan door Ingeborg, Lenny en de man en buurman van Lenny.
Tina had haar shelter nog steeds in haar eigen huis. Ze huurde inmiddels een oude Finca die letterlijk op instorten stond. De manden met de honden stonden in de woonkamer, er zaten scheuren in de muren en er was geen verwarming. Niet alleen de honden, maar ook de muizen, ratten en kakkerlakken waren heel blij met deze accommodatie. Er was eten, medicatie en liefde, maar voor de rest was er gebrek aan alles. Terug in Nederland konden Ingeborg en Lenny dit niet loslaten en zijn ze hulpgoederen gaan inzamelen en fondsen gaan werven om transporten te betalen. Eerst deden ze dit met zijn tweetjes, maar later kwamen Dian, vriendin van Lenny uit Willemstad en hondenmasseur, en Cindy uit Texel erbij. Samen hebben ze naam Galgomutsen bedacht. Een groep vriendinnen die samen investeert in hulpgoederentransporten naar Spanje met dekens, medicijnen, speelgoed, schoonmaakmiddelen en andere benodigdheden voor de honden.
Een van de eerste manieren om aan geld te komen was het (laten) breien van Galgomutsen. Galgos zijn nogal koukleumen en sommige hebben in de winter behoefte aan iets warms op de oren en rond de nek.
Later zijn ze ook hondenbedden gaan maken van gedoneerde dekbedden, dekbedovertrekken, gordijnen en dergelijke. De moeder van Lenny, An Burgers, heeft heel wat bedjes genaaid en later zijn er nog meer vrijwilligers dit gaan doen. An was hun grootse fan en heeft van hen de eretitel Galgomutsenmoeder gekregen. Deze titel heeft ze tot haar dood met trots gedragen…
Rescue center
Sinds 2015 organiseren de Galgomutsen twee tot vier keer per jaar een hulpgoederentransport naar Spanje. Hun doel is om het leven voor de Galgos in de shelter en voor de vrijwilligers daar comfortabeler en leuker te maken. Zo’n transport bestaat vaak uit 20 á 30 pallets vol met dekens, manden, voedsel, snacks, speelgoed, jasjes voor de winter, schoonmaakmiddelen, ontsmettingsmiddelen etc.
‘Als het transport aankomt en uitgepakt wordt krijgen we altijd filmpjes van blije vrijwilligers en van honden die met het speelgoed spelen en in de winter lekker op een deken kunnen liggen.’ vertelt Ingeborg enthousiast.
Galgos des Sol is inmiddels geen ruïne meer, maar een shelter waar maar liefst 300 honden opgevangen worden. Er zijn zestig kennels met vier speeltuinen en er zijn ook speciale verblijven voor honden met andere behoeften. De shelter heeft een eigen revalidatiezwembad, een operatiekamer, een grooming ruimte met hondenbad, een quarantainegebouw en een puppygebouw. Ingeborg vertelt met alle lof over hoe mooi Tina via sociale media de buitenwereld betrekt bij de avonturen met deze honden en hoe er steeds meer sponsoren zich aansluiten bij dit mooie doel. Bijvoorbeeld een voetbalclub die tachtig oude voetballen doneerde, of een Nederlandse ondernemer die hele sterke bedden heeft ontwikkeld, en omdat zelfs de Galgos deze bijna niet gesloopt krijgen, hij ze ook voor Galgos del Sol maakt.
‘Hoe leuk je het ook maakt, een asiel blijft een spannende omgeving. Je kan het vergelijken met een gevangenis. Daarom is het belangrijk dat de honden leuk speelgoed krijgen wat ze prikkelt en stimuleert,’ legt Ingeborg uit, waarna ze terugblikt op een mooie herinnering: ‘We hadden eens een moederloze pup die zwaar ondervoed binnenkwam. Dankzij donaties konden we een knuffel met een hartslag voor hem kopen. De pup heeft er heerlijk mee geslapen.’
Per jaar worden er alleen al in Spanje 50.000 Galgos gedumpt door jagers die vinden dat ze niet meer goed/snel genoeg zijn. Velen overleven de manier van dumpen niet. De overlevers worden, vaak gewond en psychisch beschadigd, liefdevol opgevangen in een shelter en daar klaargemaakt voor adoptie. Hier gaat veel tijd, geld, verdriet en uiteraard ook blijdschap in zitten.
Animal Rescue of Broodfokker
Maar hoe weet je nou of je een geredde hond koopt of een hond van een broodfokker? Ingeborg heeft tips: ‘Bekijk de reviews van de shelter, vraag welke vrijwilligers er werken en welk transportbedrijf de honden importeert. De pup kan niet te jong geadopteerd worden, er moet vooraf een huisbezoek plaatsvinden en een adoptiecontract getekend worden. De honden moeten gevaccineerd zijn en een verhaal hebben. Alle honden hebben een verhaal,’ legt Ingeborg uit. Organisaties die honden redden, delen graag alle details en zijn transparant, terwijl broodfokkers dat niet zijn. Honden uit Spanje zijn vaak afgedankte huis- of jachthonden, terwijl honden uit landen als Roemenië, Polen of Bulgarije vaak voor verkoop gefokt worden.
Ingeborg versterkt haar betoog: 'Hele jonge pups die met het hele nest tegelijk worden vervoerd... dan moeten alle alarmbellen afgaan!'
Toekomstbeeld
Hoeveel voldoening Ingeborg ook uit haar mooie werk haalt, ooit hoopt ze niet meer nodig te zijn. ‘Er moet echt meer bewustwording komen bij de Spanjaarden zelf,’ vertelt Ingeborg. ‘Het is ergens raar dat we in Nederland dekens moeten inzamelen voor de honden die daar zitten.’ Als de tijd aanbreekt dat de Galgomutsen geen hulpgoederentransporten meer (kunnen) organiseren, willen ze zich richten op het coördineren van Spaanse bronnen om goederen te doneren. Verder blijven andere partijen zich richten op de politiek, waar de jagers nog teveel lobbyen, ten nadele van de honden. Er zijn veel Spaanse shelters die Galgos en Podencos opvangen of ze vrijkopen uit perreras,  en er zijn organisaties die zich actief inzetten tegen de jacht met jachthonden (PACMA). Van alle kanten proberen mensen over de hele wereld de levens van de Galgos en Podencos te redden. Door middel van educatie op de shelter kunnen kinderen toelichting krijgen over hoe je met honden om moet gaan. Ingeborg hoopt, net als al deze andere mensen, dat ooit de Spaanse overheid hier haar verantwoording in zal nemen en dierenwelzijn ook bij de Spanjaarden serieus genomen zal worden.
Tips voor de lezer
Ingeborg: ‘Als je op vakantie bent, kijk of je iets terug kan doen. Bijvoorbeeld honden uitlaten bij een shelter of wat brokken doneren.’ Laat Ingeborg de inspiratie zijn die laat zien dat je met een kleine stap al iets onwijs moois voor iemand kan betekenen. Ze waarschuwt er alleen wel voor dat een kleine stap al heel snel heel groot kan worden, dus je daar goed voor moet uitkijken. 'Met enthousiasme is het altijd lastig iets klein te houden, zeker als je netwerk met gepassioneerde teams steeds verder uitbreidt. Zo gaat er al snel veel geld en veel tijd in zitten.'
Ingeborg gaf een mooi voorbeeld van een mevrouw die in Istanbul de zwerfkatten wilde opvangen om ze te castreren, te vaccineren en gezond weer terug te zetten. Ze deelde de grote stad op in meerdere gebieden en ging pas door naar het volgende gebied, als het eerste gebied voldaan was. Dit is een voorbeeld die laat zien dat je ergens in kan meegroeien, naarmate het groter wordt.‘ Begin met een gericht doel,’ adviseert Ingeborg, ‘en breidt het daarna pas uit.’
Wil je meer weten over de shelter Galgo des Sol? Kijk dan op de website: https://galgosdelsol.org/
Wil je meer zien van de Galgomutsen? Je kan alles volgen via hun Facebookpagina:Â https://www.facebook.com/Galgomutsen/ Of Instagram: https://www.instagram.com/galgomutsen/
Â
Wil je helpen?
Voorlopig zijn hulpgoederen vanuit Nederland nog steeds nodig en die transporten kosten een hoop geld. Verder kunnen ze altijd dekens gebruiken, grote hondenmanden, hondensnacks en hondenspeelgoed.
Via de Facebookpagina De Galgomutsen meuk = leuk verkopen ze nieuwe en tweedehands gedoneerde artikelen om aan geld te komen om de transportkosten te kunnen betalen.
Â
Uiteraard gaan de dames regelmatig met zijn vieren naar Galgos del Sol om daar vrijwilligerswerk te doen. Ze dragen daar alle vier een tuinbroek met de afbeelding van Delftsblauwe tegeltjes. Omdat Galgomutsen een te moeilijke naam is voor Engelstaligen staan ze daarom ook bekend onder de naam Dutch Dungaree Ladies.
Aankomende januari vertrekken de vier dames weer naar Spanje om daar vrijwilligerswerk te doen.
Comments