Hond uitgelaten? Check.
Kattenbak verschoond? Check.
Konijnen gevoerd? Check.
Kippen van stok? Check.
Modderpoel afgezet? Che… Wat?
Het boerderijleven
Voor vele dierenliefhebbers een droom, voor Andrea een realiteit: elke dag omringd zijn met tientallen dieren. ‘Omdat ik zoveel tijd met ze besteed, zie ik echt hun karakter. Ze zijn zo ontzettend slim,’ vertelt Andrea verzot, terwijl ze met haar handen over het dikke wol van de schapen strijkt. We staan voor het nachtverblijf van de geiten, schapen en de varkens. Overdag staan de dieren lekker buiten, dus zijn de slaapvertrekken bezet door de katten die zich comfortabel ergens in het hooi hebben ingenesteld. Ieder diersoort heeft een eigen kamer met eigen kussens en knuffels.
In totaal verzorgt Andrea vijf katten, drie honden, twee varkens, twee geiten, twee schapen, acht paarden, zeven kippen, vier konijnen en drie cavia’s. Ondanks dat ze dit niet alleen doet, is het alsnog elke dag aanpoten en continue aanstaan. ‘Je kan niet zomaar even een dagje weg,’ legt Andrea uit. ‘Elke dag ben je de hele dag bezig met voeren, schoonmaken, mest ruimen, beschutting verzorgen, hoefjes krabben, schoffelen, hooibaaltjes persen, ieders specifieke behoefte aan verzorging te handhaven, hun gezondheid in de gaten blijven houden en noem maar op.’ Het is keihard werken, maar ze zou dit leven voor geen goud met een ander leven willen ruilen.
Voorbestemd of pure toeval
Andrea groeide op in Spijkenisse in een gebruikelijk Hollands gezin. Ze woonde in een rijtjeshuis met haar ouders en haar broertje, maar voelde altijd een verlangen buiten met dieren bezig te zijn. Daarom ging ze naar de boerderijschool en reed ze paard bij een manege vlakbij haar toekomstige woonhuis. Dit woonhuis was de boerderij waar haar toekomstige man, Maarten, werd grootgebracht. Een boerderij gebouwd door zijn opa in 1935. Totdat ze elkaar opnieuw ontmoetten, stichtten zowel Maarten als Andrea een eigen gezin. Bij Maarten groeiden de kinderen op bij de boerderij en Andrea woonde met haar gezin in een rijtjeshuis. In 2017 sloeg de vonk tussen Andrea en Maarten over en verhuisde Andrea naar de boerderij van Maarten. Dit was een keus waar ieder zich nog steeds dolgelukkig bij voelt.
De vrijheid van buiten
Het mooiste aan dit leven vindt Andrea de vrijheid. ‘Je bent altijd buiten met de eerlijkste wezens die er bestaan. Het is heel fijn daarvoor te mogen zorgen,’ licht ze toe. Ze kan er daarom ook enorm van genieten als de kleinkinderen komen helpen met het rollen van de hooibalen of lekker vies worden van het spelen in de modder.
Hoe vrij het leven zo ook voelt, er komt toch ook een hele hoop verantwoording bij kijken. ‘Alles draait om de beesten, dus het hele gezin moet het leuk vinden en het accepteren.’
De verantwoording nemen vindt Andrea niet erg, volgens Maarten zorgt ze soms namelijk zelfs té goed voor de dieren. Gelukkig hebben ze ook steun aan hardwerkende verzorgers die met liefde de dieren en de boerderij tiptop in orde houden. Hierdoor is er aandacht voor iedereen op de boerderij.
Maar hoe kom je dan rond?
Zowel Maarten als Andrea werken fulltime. Maarten is zelfstandige en heeft zijn eigen graafmachine. Ingehuurd besteedt hij nu 40 uur in de week op het terrein van Shell. Andrea werkt in de huishouding en heeft sinds anderhalf jaar een eigen bloemenbedrijf. Er is speciaal hiervoor een schuurtje ingericht op hun mooie stuk grond. Hier maakt ze zelf boeketten, maar geeft ze ook workshops.
Ook halen ze inkomen uit hun paardenpension. Vijf van de acht paarden hebben namelijk een andere eigenaar, maar verblijven wel op de boerderij van Andrea en Maarten.
Al die uren werken zijn hard nodig, want het verzorgen van deze dieren kost een hoop centjes. Andrea wil dat ze zo gelukkig mogelijk oud worden, dus zorgt ze voor het beste voer en de beste medische verzorging. Zo loopt er een kat rond van twintig jaar oud, een konijn van twaalf jaar oud, en heeft vorig jaar een schaap de leeftijd van veertien jaar behaald.
Tips voor de lezer
‘Als dit ook voor jou een droom lijkt, kom eens drie dagen meedraaien,’ zegt Andrea. 'Er komt zoveel meer bij kijken dan alleen maar wat je ziet.'
Andrea benadrukt dat dit echt je hobby moet zijn, iets dat je het écht leuk moet vinden. Je kan niet een dag zeggen dat je geen zin hebt, of even een dagje weg wil. De dieren hebben drie keer per dag voer nodig, ze gaan gebaseerd op de lichturen naar buiten en op stal, ze kunnen ziek worden, afhankelijk van het weer worden bepaalde stukken grond open gezet of afgesloten en er is altijd werk. Onderhoud in de stallen, onderhoud aan de grond, onderhoud aan het huis: er is altijd wat te doen en je kan nooit meer uitslapen.
Gelukkig voor de diertjes zit Andrea hier niet mee. Dit is echt haar hobby en samen met Maarten hoopt ze dit nog flink wat jaartjes te kunnen doen.
Comments